З Антонам (хай сабе яго завуць гэтак) мы знаёмыя са студэнцкай лавы. Нейкі час нават жылі ў адным пакоі абшчагі. З той пары цягнуцца сталыя прыяцельскія адносіны. Магчыма яны б нават перарасьлі ў сяброўства, але нешта замінае. З цягам часу асабіста я дакладна вылучыў тыя рысы характару, асаблівасьці паводзінаў, звычкі Антона, што мне не да спадобы. Не выключаю, што зь яго боку існуе нешта аналагічнае. Аднак усё гэта не перашкаджае нам падтрымліваць адносіны, раз-пораз сустракацца, бавіць час разам з сем’ямі.
Я перакананы, што калі б здарылася што-якое і Антон страціў сваё жытло, то я б без пытаньняў прытуліў яго на патрэбны час пад сваім дахам. І жывучы побач у гэткім выпадку заплюшчваў бы вочы на тыя нюансы асобы і моманты яго паводзінаў, што для мяне непрыймальныя. Разам з тым для мяне нават не пытаньне, што калі б па зьбегу абставінаў яму (ці каму іншаму) было наканавана застацца у маёй сям’і назаўсёды, то ён мусіў бы прытрымлівацца тых прынцыпаў і завядзёнак, на якіх трымаецца мой дом. Мяркую, тое нармалёва і гэтак разважаюць нават тыя, хто лічыць мяне брудным нацыкам і русафобам.
Да чаго гэта я? Да таго, што калі нехта пераязджае на сталае жыцьцё ў чужую краіну, то ён мусіць усе свае звычкі, забабоны, г.з. культурныя асаблівасьці, ментальнасьці-тэмпераменты ды г.д. пакінуць на мяжы. І галоўнай мэтай для яго мусіць быць намаганьне як мага хучэй зразумець і прыняць культурны код сваёй новай радзімы.

Калі чалавецтва не жадае па новай прайсьці праз нацызм, то галоўным прынцыпам у дачыненьні панаехаўшых любога кшталту павінен быць наступны: ПОУНАЯ ХУТКАЯ І БЕЗАЛЬТЭРНАТЫЎНАЯ НАТУРАЛІЗАЦЫЯ І АСІМІЛЯЦЫЯ. Ведаю, маё перакананьне зусім не стасуецца з папулярным сёньня мультыкультуралізмам ды іншымі рознакаляровымі “свабодамі” пад парасонам глабалізацыі. І што з таго? Гісторыя цывілізацыі ведае шмат памылак: сто год таму камунізм шмат каму падаваўся цалкам слушнай ідэяй. Пакуль не разрадзіўся бальшавізмам. Адкрыцьцё шляху ў Амерыку тагачасныя экзальтаваныя мамзэлькі таксама лічылі глабальнай з’явай, што зваляць межавыя слупы і зьнішчаць дзяржавы.
Я ніколі не пагаджуся з тым, што людзі роўныя. Ну, хіба што перад Усявышнім. Людзі РОЗНЫЯ. Таму Беларусь для беларусаў, Польшча для палякаў, Францыя для французаў ды г.д. А хто мае што супраць, то хай паспрабуе дамовіцца з жывёлкамі з ІГІЛ. Яны ж натуральныя глабалісты-інтэрнацыяналісты, бо змагаюцца за сусьветны імамат.